Op brute wijze verminkt

Lovensekanaaldijk, Tilburg.

Twee Tilburgse schooljongens kregen woensdagmiddag 23 maart 1955 de schrik van hun leven toen zij op een stuk braakliggend terrein van C. J. Smits aan de Lovensekanaaldijk Oost het ontzielde lichaam aantroffen van een jonge vrouw. In allerijl werd de politie gewaarschuwd. Het slachtoffer bleek de 24-jarige Corry Theeuwes uit het nabij gelegen Rijen. Ze was op een afschuwelijke manier vermoord. Haar hals was doorgesneden en haar gezicht was ingeslagen met een zware steen, waardoor ze onherkenbaar geworden was. Verder had ze nog een kleine messteek in de hartstreek. Roof bleek niet het motief. Corry had in haar portemonnee zestien gulden en een retourkaartje naar Gilze-Rijen. Ook zat het horloge nog aan haar pols.

Op zoek naar sporen

Het gebied waar de jongens Corry hadden gevonden, was afgesloten met een laag, verveloos hek waarop een bordje ‘verboden toegang’ zat. Daar dan juist overheen klimmen, is natuurlijk iets wat jongens doen. Op het verwaarloosde terrein lagen steenhopen, smerig wolafval en er was hier en daar ruw struikgewas opgeschoten. Het lijk lag gedeeltelijk tussen takken.

Op het terrein ernaast was Etesmi, de fabriek van stalen meubelen, nog in aanbouw. Nieuwsgierige bouwvakkers waren over de omgeving van de plaats delict gelopen, voordat de politie ter plaatse was. Hierdoor werd het veiligstellen van dadersporen flink bemoeilijkt. Toch vond men een afdruk van een bromfietsband. Een speurhond volgde een spoor dwars over de weg naar de kant van het Wilhelminakanaal. Dit gaf de politie reden om te denken dat het moordwapen in het water zou kunnen zijn gegooid. Een grote dregactie leverde echter geen resultaat.

Corry bleek haar schoenen niet meer aan te hebben. Eentje werd in een sloot aangetroffen, de ander achter het hek. De politie dacht hierdoor in eerste instantie dat Corry niet zelf over het hek geklommen was, maar door toedoen van de dader haar schoentjes verloren was. Er kwam zich echter iemand melden die verklaarde, dat hij ’s ochtends over de Lovensekanaaldijk had gewandeld en toen twee schoentjes netjes voor het hek had zien staan. Hij dacht dat het om oude exemplaren ging en schopte ze daarom lukraak weg. Had Corry dan zelf haar schoenen uitgedaan? En hoe was zij in godsnaam in deze situatie terechtgekomen?

Afspraak met de hospita

Corry had net twee weken eerder een nieuw kapsel gekregen (gepermanent en omhoog), waarna ze een foto had laten maken. Deze werd in alle kranten geplaatst om inlichtingen te vragen. Het toeval wilde dat ze op de foto dezelfde kleren aanhad als op die vreselijke avond. Gekleed in een grasgroene blouse, zwarte rok, lichte nylonkousen en een lange zwart-wit gespikkelde tweedjas, vertrok Corry 22 maart rond half zeven uit Gilze-Rijen met de trein richting Tilburg; een ritje van misschien 10 minuten. Ze had met een vriendin uit Den Bosch afgesproken om bij haar oude hospita, mevrouw Beerens aan de Ringbaan-Oost, koffie te gaan drinken. Tijdens haar opleiding tot kinderverzorgster bij de Stichting “Kleuterheil” te Goirle, had Corry bij mevrouw Beerens ingewoond.

De hospita is na het drama met tal van vragen blijven zitten. Ze hadden om 20.00 uur afgesproken. Corry was dus veel te vroeg in Tilburg. Zou ze eerst nog een blokje om gelopen hebben om de tijd te vullen? Of is Corry naar de brug in de Bosscheweg gegaan, waar haar vriendin uit de bus van Den Bosch zou stappen? Misschien had ze eerst nog wel een ander afspraakje. Of ze is gewoon toevallig iemand tegengekomen. De hospita en de vriendin hebben in ieder geval de hele avond tevergeefs zitten wachten.

Situatieschets op een luchtfoto uit 1954. De rode lijn is de Lovensekanaaldijk aan de oostzijde van het Wilhelminakanaal:

Luchtfoto van www.dotkadata.com

Politie krijgt volop tips

De politie zoekt de publiciteit met foto’s van Corry en gerichte vragen aan het publiek. Dit lijkt zijn vruchten af te werpen; er komen tal van tips binnen. Meerdere getuigen denken haar kort na aankomst van de trein te hebben zien lopen op de Spoorlaan en De Heuvel. Een stelletje dat ’s avonds in het donker over de Lovensekanaaldijk West wandelde, zegt dat het aan de overkant van het Wilhelminakanaal geroep hoorde. Tegenover de plaats waar Corry gevonden is, stond destijds de Tilburgse Katoenspinnerij en Twernerij (T.K.T.)

De week na de moord verzoekt de Tilburgse politie om informatie over een groene personenauto die de avond van de moord bij de plaats des onheils zou zijn gezien. Weer een week later meldt zich een drietal getuigen, dat rond 21.00 uur bij de Enschotsebrug een meisje heeft gezien in gezelschap van een militair, gekleed in een blauwgrijs uniform van de Koninklijke Luchtmacht. De focus verschuift nu volledig naar de Vliegbasis Gilze-Rijen. Er vindt een grootscheeps onderzoek plaats, waarbij honderden personeelsleden worden ondervraagd. De Koninklijke Marechaussee controleert militairen op de in- en uitgaande wegen en in Tilburgse bioscopen.

Foto uit 1982: de Lovensekanaaldijk Oost kruist hier de Bosscheweg. Plaats delict lag circa 250 meter voorbij de kruising:

Is er een link met Heemstede?

Ook de politie in Haarlem raakt bij het onderzoek betrokken. Corry woonde en werkte in december 1954 en januari 1955 als kindermeisje bij de familie de Roy van Zuydewijn in Heemstede. Het Haarlemse korps krijgt de tip dat Corry daar brieven ontving van ene Henk; deze waren gestempeld in Haarlem. Ook heeft Corry in Heemstede meerdere malen gebeld met het verzoek om doorverbonden te worden met Henk. Daarnaast vraagt politie Haarlem in de kranten om informatie over een onbekende luitenant die in december 1954 contact zou hebben gehad met Corry.

Er worden ontzettend veel uren en mankracht besteed om alle informatie na te trekken en onderzoeken uit te voeren. Uiteindelijk is de teleurstellende conclusie dat de zaak is vastgelopen. De militair van de Enschotsebrug wordt niet gevonden en ook Henk en de luitenant komen nooit boven water. Het is trouwens niet ondenkbaar dat het in die drie gevallen om één en dezelfde persoon gaat.

Hernieuwde poging

Eind 1957 krijgt de rijksrecherche opdracht om het onderzoek opnieuw ter hand te nemen. Men laat alle scenario’s nog eens de revue passeren, maar dit levert geen nieuwe conclusies op. Wel gloort er een half jaar later ineens een sprankje hoop. Net over de grens in Belgie is de jonge verpleegster Maria van Steensel op een vreselijke manier vermoord. Louis Maas, een Nederlander, wordt al snel hiervoor aangehouden en hij bekent de dader te zijn.

De Nederlandse rijksrecherche ziet overeenkomsten en besluit hem te verhoren over de moord op Corry Theeuwes. Ook bij Maria is de keel namelijk doorgesneden en Louis Maas beschikte destijds over een bromfiets. Als de politie ontdekt dat Maas in maart 1955 in Tilburg werkte en op de dag van de misdaad een vrije dag had, denkt men beet te hebben. Hij blijft echter hardnekkig ontkennen iets met de moord op Corry te maken te hebben. Het bewijs tegen Louis Maas komt uiteindelijk niet rond.

De laatste keer dat een nieuwe verdachte in beeld kwam was in 1959. Deze 37-jarige man uit Wateringen werd door de Nieuwe Tilburgse Courant omschreven als “de messenmaniak van Maarheeze”. De ‘maniak’ bleek echter ten tijde van de moord op Corry vastgezeten te hebben. Daarna werd het lange tijd stil rond de moord op Corry Theeuwes. Op zaterdag 14 mei 1966 verscheen een groot artikel in het Algemeen Dagblad, waarin de moord nog eens uitgebreid uit de doeken werd gedaan en enkele direct betrokkenen hun verhaal deden: Zij liep een straatje om…..

De Enschotsebrug (foto ca. 1982) gezien vanuit de richting plaats delict. Hier is Corry rond 21.00 uur mogelijk gezien in gezelschap van een militair:

De nicht van Corry

Begin 2022 kreeg OCC Culemborg een bericht van een dochter van een 95-jarige nicht van Corry Theeuwes. Ze vertelde dat haar moeder blijkbaar altijd heeft gedacht dat een voormalige boekhouder van familiebedrijf Gebroeders Theeuwes de dader was van deze afschuwelijke misdaad. Corry’s nicht had hier nooit eerder over gesproken, maar de laatste tijd kwam het verhaal steeds weer naar boven. We besloten bij ze langs te gaan voor een uitgebreider gesprek.

De dochter vertelt: “Corry heeft op de middag voorafgaand aan de moord nog een bezoek gebracht aan mijn moeder en een tijd bij de box gezeten waar ikzelf toen in lag. Zij vertelde mijn moeder dat zij die avond ging oppassen bij een gezin in Tilburg. Daar is ze dus nooit aangekomen.” Onze tipgeefster vervolgt: “Die boekhouder was getrouwd en woonde destijds in Tilburg. Hij is na zijn ontslag nog een keer bij mijn grootouders en mijn moeder geweest en heeft zich toen heel vreemd gedragen. Zij vonden dat hij de kluts kwijt was. Om onduidelijke redenen vertelde hij dat hij als vrijwilliger naar Korea zou vertrekken.” In het Nieuwsblad van het Zuiden van 19 september 1953 valt trouwens te lezen dat de bedoelde boekhouder uit Korea is teruggekeerd. Dit lijkt dus te corresponderen met het verhaal van Corry’s nicht.

Had Corry een geheime relatie?

De hoogbejaarde vrouw vult haar dochter aan: “Corry hield zich regelmatig op bij onze fabriek, toen de boekhouder nog bij ons werkte; het was duidelijk dat ze hem wilde zien. Er zou sprake geweest kunnen zijn van een relatie met deze boekhouder. Zouden ze later contact hebben gehouden? Wellicht had ze een ontmoeting met hem in Tilburg en was haar oppas-afspraak hierbij slechts een voorwendsel. Heeft hij meer van haar verwacht dan zij hem wilde geven? Heeft hij haar daarom vermoord en uit frustratie haar gezicht zodanig bewerkt, dat ze onherkenbaar geworden was?”

Allemaal vragen die het hele leven door haar hoofd bleven spelen. De oppas-afspraak van Corry bleek in de praktijk een gepland bezoekje aan haar oude hospita te zijn. De essentie van de herinnering is echter de eventuele geheime relatie van Corry met de boekhouder. We kregen het verzoek om te proberen iets te weten te komen over deze man en zijn verhouding tot Corry.

Het politiedossier

Om aan de vraag van de nicht en haar dochter tegemoet te komen, zijn we het archief ingedoken. Het politiedossier is zeer omvangrijk. Tientallen processen-verbaal en getuigenverklaringen; verder honderden ingevulde vragenlijsten van militairen van Vliegbasis Gilze-Rijen. Het leven van Corry en het leed dat haar is aangedaan, grijpt je naar de keel bij het zien van de foto’s van haar gruwelijk verminkte lichaam en het lezen van haar agenda en privé-brieven. Het valt niet altijd mee om met een rationele blik naar dergelijke zaken te blijven kijken.

Op dit archief zit nog een openbaarheidsbeperking, zodat we lang niet alles op onze website over deze moordzaak kunnen vertellen. Wel kunnen we hier melden, dat we nicht en dochter een bevredigend antwoord hebben kunnen geven op hun vragen over de boekhouder. Hiermee is de zaak natuurlijk niet afgerond; een onopgeloste moord blijft nazaten bezighouden. Daarom willen we een oproep doen aan vooral de oudere inwoners van Tilburg en Gilze-Rijen, maar ook aan kinderen van mensen die op de vliegbasis gewerkt hebben. Als u ons iets kunt vertellen over deze zaak, dan horen we graag van u!

Lees meer over het onderzoek naar de moord op Corry Theeuwes op ed.nl.

Deel dit artikel of ga direct naar de opgeloste moord op Melis van Krieken.